Kościół wzmiankowany w 1508 roku; był tu kościół drewniany zbudowany przez protestantów, rozebrany został jednak w roku 1870. na jego miejscu zbudowano kościół murowany neogotycki. Obecny drewniany kościół ewangelicki był pierwotnie katolickim i stał w miejscowości Zdziechowice (dawny powiat Olesno), skąd przeniesiony został na obecne miejsce w roku 1939. Data jego powstania w Zdziechowicach nie jest znana. Przypuszcza się, że zbudowano go w XVI wieku. W 1679 roku protokół wizytacyjny stwierdza, że jest on zbudowany dawno („antiquitus aedificata”), mierzy 24 x 12 łokci (15 x 7,5 m), ma 4 okna, zakrystię, nie ma żadnej ozdoby wewnątrz, również żadnej polichromii na przekryciu (stropie lub kolebce), nie ma też wieży, choć posiada dzwony. Protokół z 1687 roku dalej nazywał kościół „starym”, dodawał jednak, że wewnątrz ściany są wygładzone (opiłowane), a przekrycie proste (strop?); zakrystia była mała i ciemna („parva et obscura”), dach był stary, a sam kościół otoczony był obejściem (sobotami? daszkiem?), pod którym wisiały dwa dzwony, trzeci zaś w wieżyczce na dachu. Protokół informował ponadto, że protestanci grzebani są w kościele. Kościół został po 1730 roku przebudowany. Jest zrębowy, na podmurowaniu ceglanym; bezwieżowy; nawa prostokątna zbliżona do kwadratu; prezbiterium 3-bocznie zamknięte; wewnątrz sklepienia kolebkowe; na belce tęczowej data 1730; powyżej krucyfiks barokowo-ludowy. Nad chórem wmontowane deski z polichromią z XVI wieku (protokoły z lat 1679 i 1687 o nich nie wspominają!). W parapecie chóru polichromia datowana na XVII wiek; na południowej ścianie prezbiterium fragmenty polichromii barokowej. W ołtarzu głównym obraz Ecce Homo, mal. przez Ferdynanda Harracha (II poł. XIX w.) pochodzący z obecnego kościoła katolickiego. Ambona barokowa (koniec XVII w.). Organy rokokowe; ława kolatorska późnorenesansowa ze śladami polichromii (XVII w.); krucyfiks z lanego żelaza, klasycystyczny (I poł. XIX w.). Epitafium drewniane Christopha Wisslera (zm. 1667).