Miejscowość wzmiankowana po raz pierwszy w roku 1266; pierwszy kościół powstał tu prawdopodobnie w roku 1339; w latach 1523-1671 w rękach protestantów; później przejęty przez katolików; od 1708 znów protestancki. Obecny kościół zbudowano w roku 1754 (świadczą o tym napisy i daty na 2 kamieniach w narożach nawy); restaurowany w latach 1935-37. Zrębowy, wieża szkieletowa (słupowa); zbudowany na rzucie wydłużonego prostokąta (26 x 11 m) 3-bocznie zamkniętego; wewnątrz strop.
Ołtarz główny barokowy (II poł. XVIII w.) z rzeźbami św. Jana Chrzciciela, Mojżesza oraz (w zwieńczeniu) Chrystusa Zmartwychwstałego w Glorii; ambona barokowa (II poł. XVIII w.); prospekt organowy barokowy (1773); kościół posiadał niegdyś dzwon gotycki z napisem:
„ista campana fusa est… anno m cccc iii” (1473).