Zbudowany na pewno przed rokiem 1679, gdyż w tymże roku wymieniony już został w protokołach wizytacyjnych diecezji wrocławskiej;mial wtedy wymiary 18 x 12 łokci (= 11,30 x 7,54 m), posiadał wieżę (również drewnianą) i miał wówczas jeszcze inną patronkę – św. Jadwigę (do 1686 roku); w protokołach z 1687 r. wymieniony już jest pod obecnym wezwaniem. Protokoły te wspominają dodatkowo, że wieża jest dołączona do korpusu kościoła („iunctum ecclesiae”). Kościół ten uległ gruntownej przebudowie (lub zostal na nowo zbudowany) w r 1748 (t.zn. w tym samym czasie co kościoły w Zimnej Wódce i w Kluczu, należące do tej samej parafii). Kościól zrębowy, na podmurówce z kamienia, wieża szkieletowa; prezbiterium 3-bocznie zamknięte; nawa prostokątna zbliżona do kwadratu; wewnątrz stropy płaskie, z tym, że w prezbiteriurn z zaokrągleniem po bokach (fasety); w tęczy belka profilowana, na której umieszczono grupę Ukrzyżowania (barok., XVIII w.).
Ołtarz główny – barokowy (pocz.XVIII w.); ołtarze boczne barokowe (II pol, XVII w.) w lewym rn.in. obraz’Zdjęcie z Krzyża, ufundowany przez Ernestynę von Nase (1737); ambona klasycystyczna (I poł. XIX w.); konfesjonał, 2 ławki kolatorskie i ławy z XVIII wieku; w zakrystii tabernakulum (XVII/XVIII w.); kropielnica kamienna (XVI w.); obrazy: Wniebowzięcie Matki Boskiej (1776, mal, prawdop. przez M. Pichę), św. Barbara, rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem (późnogotycka, XVI w.); kościół wraz z cmentarzem otoczony murem kamiennym, w którym stoi bramka wejściowa (XVIII w.). Wzmiankowano niegdyś 66 cm dzwon z napisern łacińskim z 1566 roku.